παρεξηγησιάρης

-α, -ικο

ο εύθικτος, που εύκολα παρεξηγεί τις προθέσεις τών άλλων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρεξήγηση + κατάλ. -ιάρης (πρβλ. παραπον-ιάρης)].